Ευτυχώς είμαστε μια ωραία Ευρωπαϊκή οικογένεια!

(το άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Το Χωνί  24/3/2013)

  Αισθανόμουν λίγο περίεργα που δεν γιόρτασα ίσως επαρκώς το ΟΧΙ στην Κύπρο και που αμέσως την επόμενη μέρα είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο ''ΟΧΙ μεν αλλά...'' , διατηρούσα όμως τις επιφυλάξεις μου έχοντας ήδη δει τι μπόρεσε να κάνει στην χώρα μου την Ελλάδα η τρόικα και η πουλημένη ηγεσία του τόπου μας.

Στην Κύπρο, στην οποία ζω τα τελευταία εννιά χρόνια και έγινε η δεύτερη πατρίδα σύμφωνα με το ρητό ''όπου γης και πατρίς'', είδα σιγά-σιγά να επιχειρείται η χειραγώγηση του κόσμου, η δημιουργία και η διάδοση εκφοβιστικών σεναρίων, η άνοδος των ρατσιστικών τάσεων με την συμμετοχή στο ΕΛΑΜ ,το αντίστοιχο της Χρυσής Αυγής και τέλος της ανελέητης εκμετάλλευσης όλων των εργαζομένων ,αλλά κυρίως των ''κοινοτικών'' όπως αποκαλούμαστε εδώ, αλλά και όλων των υπολοίπων που έχουν έρθει εδώ για να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής.

Πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ που δεν βρέθηκε καμία ισχυρή πολιτική δύναμη να θέλει να σταματήσει αυτήν την πορεία προς την ολοκληρωτική καταστροφή, λυπάμαι πάρα πολύ για όλους όσους ήρθαν εδώ τα τελευταία δύο χρόνια προσπαθώντας να βρουν ένα μεροκάματο για να επιβιώσουν, λυπάμαι και για τον Κυπριακό λαό που μπαίνει σε τεράστιες περιπέτειες για τις οποίες είναι τελείως απροετοίμαστος και που μέχρι να αντιληφθεί τι συμβαίνει και να βγει στους δρόμους, κάτι που ποτέ δεν έχει κάνει τα εννιά χρόνια που είμαι εδώ, θα είναι αργά .Προς το παρόν διαδηλώνουν μόνο οι υπάλληλοι των τραπεζών λες και το πρόβλημα αφορά μόνο εκείνους. Δεν ήταν καν παρόντα τα δύο μεγάλα εργατικά συνδικάτα της ΣΕΚ και της ΠΕΟ στην χτεσινή διαδήλωση αν αυτό μπορεί να δώσει μια εικόνα για το πόσο απροστάτευτοι είναι οι εργαζόμενοι.

Θα τολμήσω να κάνω μια πρόβλεψη, ξέροντας τα Κυπριακά δεδομένα σαν πολίτης αυτού του τόπου τόσα χρόνια ,από την Τρίτη πιστεύω οι απολύσεις θα είναι μαζικές και τα ταμεία ανεργίας δεν θα αντέξουν το βάρος , τα οποία πριν γίνουν όλα αυτά κάνανε τρείς μήνες τουλάχιστον πριν καταβάλουν τα πρώτα χρήματα.

Μαζικές και ακόμη πιο απάνθρωπες , θα είναι και οι απειλές από τους εργοδότες για μισθούς πείνας και ωράρια ανεξέλεγκτα.

Μέσα στα νόμιμα πλαίσια και πριν γίνουν όλα αυτά το νόμιμο ήταν 40 ώρες κάτι το οποίο φυσικά και δεν τηρούνταν ποτέ και οι περισσότεροι από μας δούλευαν 50 και 60 ώρες την εβδομάδα. Ούτε μπορώ να διανοηθώ αυτή τη στιγμή που θα καταλήξει έτσι απροστάτευτα που είναι τα εργασιακά δικαιώματα.

Λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ επίσης για το τολμηρό ΟΧΙ που μετά έγινε ένα τραγικό ΝΑΙ ,και θα χρησιμοποιηθεί πολύ σύντομα για να απειλήσει με ακόμη πιο αισχρό τρόπο τους ήδη τρομοκρατημένους πολίτες και της Ελλάδας αλλά και των υπολοίπων χωρών που βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Όλοι τώρα θα κουνάνε το δάχτυλο και θα λένε: Είδατε ότι τελικά εμείς πήραμε την σωστή απόφαση από την αρχή;

Ήδη έχουν ξαμοληθεί στα κανάλια όλοι οι πουλημένοι και δικαιολογούν, εκφοβίζουν και προτρέπουν δήθεν καθησυχάζοντας τον κοσμάκη που έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι ξαφνικά τώρα όλοι οι πολιτικοί ανακάλυψαν το πρόβλημα, πιστεύω ότι έχουμε και εδώ ταγμένους στις καταστροφικές πολιτικές οι οποίοι προς το παρόν αυτό που κάνουν δεν είναι καν διαπραγμάτευση είναι απλά τακτικές που τις έχουμε δει σε πολλές χώρες. Πρέπει κάποιος να είναι τελείως ανόητος να πιστέψει αυτήν την ''Υποκριτική έκπληξη'' ,των υποταγμένων πολιτικών της Ευρώπης.

Από εδώ , με την δυνατότητα που μου δίνεται να υψώσω την μικρή μου φωνή θέλω να ελπίσω να ευχηθώ, να φωνάξω και να παρακαλέσω όλους να μην μείνουν άπραγοι και φοβισμένοι αλλά να σηκώσουν το ανάστημα τους και να πουν οριστικά ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, στους εκφοβισμούς, στο Ευρώ ,στα ταμπού της επιστροφής στα εθνικά μας νομίσματα .Τίποτα δεν μπορεί να είναι χειρότερο από την ισόβια υποδούλωση ,τον εξευτελισμό και την εξαθλίωση .

Mia gynaika

ΟΧΙ μεν αλλά….

(το άρθρο μου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Λαός του Αλμυρού 23/3/2013)

Δεν έχω την ικανότητα της πολιτικής ανάλυσης  σε βάθος , ούτε θέλω να χαλάσω την χαρά όλων μας για το βροντερό ΟΧΙ της Κύπρου χτές το βράδυ αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να πω κάποια πράγματα τα οποία αφορούν την Κυπριακή πραγματικότητα όπως έχουν στην καθημερινότητα μας, για να ξέρουμε όλοι μας ακριβώς τι συμβαίνει και να σκεφτούμε πως θα πρέπει να αντιδράσουμε γενικότερα.

Πάει πολύς καιρός που στην Κύπρο ‘’σφηνώθηκε’’ η επιτακτική προοπτική ενός μνημονίου λόγω των προβλημάτων στον τραπεζικό τομέα.

Αυτή την προμνημονιακή  περίοδο και μάλιστα κατά την διάρκεια δυστυχώς αριστερής διακυβέρνησης, έγιναν  τεράστιες αλλαγές στα εργασιακά ζητήματα οι οποίες επηρέασαν όλους όσους ζούμε εδώ .Το επικείμενο μνημόνιο και πριν καν υπογραφεί, έτυχε ευρείας αποδοχής και οι εργοδότες το αξιοποίησαν καταλλήλως με την ανοχή  όλων  όσων θα μπορούσαν να υπερασπιστούν έστω και λίγο τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα που υπάρχουν στην Κύπρο.

Αυτό μεταφράστηκε σε απολύσεις πολύ μεγάλου αριθμού  υψηλόμισθων εργαζομένων με συνοπτικές διαδικασίες διότι οι αποζημιώσεις στην Κύπρο είναι σχεδόν ανύπαρκτες ή σε εκβιασμούς για μείωση μισθών σε εξευτελιστικά χαμηλά επίπεδα χωρίς καμία νομική δυνατότητα προστασίας.

Ήμουν από τους πρώτους που το έζησαν στο πετσί τους όταν μου έγινε περικοπή του μισθού πέρυσι τον Σεπτέμβρη κατά 60% με την διαδικασία take it or leave it που επικρατούσε και συνεχίζει να επικρατεί στον εργασιακό χώρο, μια πρόταση την οποία αρνήθηκα να αποδεχτώ και έκτοτε βρίσκομαι άνεργη.(Το επίδομα ανεργίας στην Κύπρο είναι μόνο για έξη μήνες).

Επίσης να πω ότι δεν υπάρχει σύστημα δημόσιας περίθαλψης στην Κύπρο όπως το ξέρουμε στην Ελλάδα το οποίο συνοδεύει τον εργαζόμενο. Δικαίωμα δωρεάν περίθαλψης παρέχεται μόνο στους χαμηλόμισθους οι οποίοι δεν ξεπερνούν ένα συγκεκριμένο ποσό οικογενειακού εισοδήματος.

Γενικά το σύστημα υγείας συνδέεται με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Οι μακριές ουρές  στο ταμείο ανεργίας της Κύπρου, οι οποίες μόλις δυο χρόνια πριν ήταν όχι μόνο ανύπαρκτες  αλλά και αδιανόητες αφού ακόμη και όταν εργαζόσουν δεχόσουν  πάμπολλες προτάσεις εργασίας από άλλες  εταιρείες με δελεαστικότερους  όρους, μαρτυρούν την γρήγορη κατηφόρα που πήρε η χώρα η οποία μάλιστα είναι και απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει τέτοια καταιγίδα .

Συζητώντας με τον κόσμο άκουγες έναν θαυμασμό για τον ερχομό και την επιβολή του μνημονίου το οποίο θα έβαζε σε τάξη το κράτος.

Τίποτα δεν μπορούσε να αναχαιτίσει αυτή την καταιγίδα παράνομων ουσιαστικά απολύσεων ή μειώσεων μισθών και όλα αυτά συνέβαιναν και συνεχίζουν να συμβαίνουν πριν καν υπάρξει υπογραφή  οποιουδήποτε μνημονίου.

Έτσι φτάσαμε στις τελευταίες εξελίξεις όπου η ΕΕ αποφάσισε να αγγίξει τον τραπεζικό τομέα της Κύπρου, έναν από τους δυο πυλώνες της Κυπριακής οικονομίας και κατ’ επέκταση  τα συμφέροντα πολλών και ισχυρών του πλανήτη  κάτι που άσκησε τεράστια πίεση στο πολιτικό σύστημα με αποτέλεσμα το χτεσινοβραδυνό  καθολικό και γιορταστικό όχι το οποίο φυσικά είναι τολμηρό και καλοδεχούμενο.

Παρότι η απόφαση της άρνησης υπήρξε τολμηρή και χαροποίησε πολύ κόσμο σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες που βασανίζονται από την βάναυση επιβολή των μέτρων της Τρόικας, ο δρόμος δυστυχώς θεωρώ ότι θα είναι μακρύς και δύσκολος  για όλους μας και δεν θα πρέπει να μας εφησυχάσει γιατί τίποτα δεν έχει αλλάξει για τον απλό εργαζόμενο κόσμο που κάθε μέρα αγωνίζεται να επιβιώσει .

Οι λαοί της Ευρώπης δεν πρέπει να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια γιατί ο αγώνας  για την επανακατάκτηση όλων των χαμένων εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και η διατήρηση όσων ελάχιστων απέμειναν  θα είναι σκληρός και μακροχρόνιος.Ο στόχος βασικά είναι να μην υπάρχουν καν εργασιακά δικαιώματα παρά μόνο υποταγή στην βούληση και την διευλόλυνση των εργοδοτών για ασυδοσία και εκμετάλευση.

Ας ευχηθούμε όλοι μας να εξελιχθούν θετικά τα πράγματα για τα Κυπριακά θέματα, και οτι δεν θα είναι πάλι οι εργαζόμενοι που θα πληρώσουν ακόμη μια διάσωση των τραπεζών, κάτι που δεν διαφαίνεται δυστυχώς μέχρι αυτή την στιγμή παρόλη την αισιοδοξία που επικρατεί.

Ταραμοκεφτέδες (η συνταγή της γιαγιάς μου)

100 γραμμάρια ταραμά κόκκινο

2 φλιτζάνια χλιαρό νερό

2 φλιτζάνια σπανάκι ψιλοκομμένο

4 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα

Μπόλικο άνηθο

λίγο πιπέρι

Αλεύρι που  φουσκώνει μόνο του όσο πάρει

Διαλύουμε τον ταραμά  πολύ καλά στο χλιαρό νερό, προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και σιγά  σιγά το αλεύρι μέχρι να φτιάξουμε ένα πηχτό χυλό.

Με κουτάλι της σούπας παίρνουμε κουταλιές από το μίγμα και τις ρίχνουμε σε τηγάνι με καυτό ελαιόλαδο.

Η ημέρα της γυναίκας δεν μπορεί να είναι γιορτή παρά μόνο υπενθύμιση των γυναικείων δεινών

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Με αφορμή την ημέρα της γυναίκας νοιώθω την ανάγκη να διαμαρτυρηθώ για όλα όσα

αντιμετωπίζουν οι γυναίκες καθημερινά σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, για το πόσο αναχρονιστική συνεχίζει να είναι η συμπεριφορά προς τις γυναίκες και αυτή η μέρα πρέπει να είναι ημέρα διαμαρτυρίας και όχι άλλη μια γραφική επέτειος στην οποία και καλά οι γυναίκες κάθε ηλικίας βρίσκουν την ευκαιρία να διασκεδάσουν!

Κάθε μέρα πρέπει να είναι ημέρα γυναίκας με σεβασμό για το φύλο μας και την ζωή μας.

Στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, τα κυριότερα αιτήματα των γυναικών αφορούν τις ανάγκες τους για περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική κατάρτιση, για ισότιμη συμμετοχή τους στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις και, επιπλέον, για μεγαλύτερη πρόσβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Τα υψηλά ποσοστά γυναικείας ανεργίας, η άνιση μισθολογική τους μεταχείριση, το ελλιπές θεσμικό πλαίσιο υποστήριξης της εργαζόμενης μητέρας, και η περιορισμένη αναλογία συμμετοχής των γυναικών σε πολιτικά και διοικητικά αξιώματα, αποτελούν θέματα που εκκρεμούν και χρήζουν αντιμετώπισης από πολλές κοινωνίες, μεταξύ των οποίων και η ελληνική.


Σε λιγότερο προοδευτικές κοινωνίες, βέβαια, οι ανάγκες των γυναικών αφορούν, δυστυχώς, ακόμα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, αγγίζοντας ακόμα και αυτήν την ίδια την επιβίωση, αλλά και τη μόρφωση, το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και την αντιμετώπισή τους ως ισότιμα και ισάξια μέλη της κοινότητας.


Δεν είναι λίγες οι φορές, που δημοσιεύονται περιστατικά βίας κατά των γυναικών ανεξαρτήτως εθνικές, ταξικές, θρησκευτικές ή πολιτιστικές διακρίσεις. Μπορεί να εκδηλωθεί σε καιρό ειρήνης ή σε καιρό πολέμου, στο δρόμο, στο σπίτι, ή στο χώρο εργασίας, μπορεί να προέρχεται από αγνώστους, ή από οικεία πρόσωπα. Με όποιον τρόπο και οπουδήποτε αυτή εκδηλώνεται, δεν πρέπει να μένει στο σκοτάδι, αλλά να καταγγέλλεται και να τιμωρείται ανάλογα.


Ωστόσο, σε κάθε έκφανση της κοινωνικής δραστηριότητας, από τον πιο μικρό οικογενειακό πυρήνα, μέχρι την πιο πολύπλοκη πολιτική δομή, συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ η γυναίκα είναι εκείνη που παραδοσιακά λειτουργεί ειρηνευτικά και «πυροσβεστικά» σε κάθε μορφή κρίσης (από τις μικρές καθημερινές προστριβές στο σπίτι ή στο δρόμο, μέχρι τη συντονισμένη δράση και τα διαβήματα των γυναικείων οργανώσεων και των γυναικών ηγετών σε περιπτώσεις ενόπλων συρράξεων), ωστόσο, όχι μόνο η συμβολή των γυναικών σχεδόν πάντα παραγκωνίζεται στο περιθώριο της «επίσημης» Ιστορίας, αλλά είναι και οι ίδιες οι γυναίκες που γίνονται συχνότερα τα τραγικά θύματα κάθε μορφής βίας, όπου και όπως και αν αυτή εκδηλώνεται.

Στην Γουατεμάλα δολοφονούνται κάθε ημέρα δύο γυναίκες κατά μέσο όρο και στην Ινδία καταγράφονται χιλιάδες θάνατοι και βιασμοί ετησίως..

Στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες, όπως οι Η.Π.Α., ο Καναδάς, και το Ισραήλ, το 40 με 70% των γυναικών που δολοφονήθηκαν ήταν θύματα του ίδιου τους του συντρόφου.
Σε παγκόσμια βάση, το 50% των σεξουαλικών επιθέσεων έχουν ως θύματα παιδιά κάτω των 16 ετών και περίπου 150 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια πέφτουν θύματα πράξεων βίας ετησίως.. Το 30% των πρώτων σεξουαλικών εμπειριών των κοριτσιών αποτελούν βιασμοί ή απόπειρες βιασμών.....
Στην Αφρική, τρία εκατομμύρια κορίτσια το χρόνο υποβάλλονται σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων – 100 με 140 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια ζουν όλη τους τη ζωή με αυτές τις ουλές. Το 80% της σωματεμπορίας (trafficking) διαπράττεται εναντίον γυναικών και κοριτσιών και 397.200 γυναίκες και κορίτσια υποβάλλονται σε συνθήκες σεξουαλικής δουλείας κάθε χρόνο... 

Πόπη Δημητρίου

Τα στοιχεία πάρθηκαν από την UNESCO

Καλαμάρι ψητό με πορτοκάλι και μυρωδικά

Υλικά

• 750 γρ. καλαμάρια φρέσκα ή κατεψυγμένα, καθαρισμένα, χωρισμένα τα πλοκάμια από το σώμα
• 2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
• 2 κουτ. σούπας χυμός πορτοκάλι
• 1 κουτ. σούπας χυμός λεμόνι
• 1/2 κουτ. γλυκού ξύσμα από τα παραπάνω
• 4 κουτ. σούπας ψιλοκομμένα φυλλαράκια από ανάμεικτα φρέσκα μυρωδικά (π.χ. μαϊντανός, ρίγανη, θυμάρι, βασιλικός) ή 2 κουτ. σούπας ξερά, κοπανισμένα
• λίγο αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

 Ανάβουμε το γκριλ στην πιο υψηλή βαθμίδα και το αφήνουμε να ζεσταθεί πολύ καλά (για περίπου 10 λεπτά). Λαδώνουμε τα καλαμάρια με 1 κουταλιά από το μετρημένο λάδι και τα ψήνουμε στην πιο ψηλή σκάλα για 3-4 λεπτά από κάθε πλευρά. Τα πλοκάμια θέλουν λίγο περισσότερο.

Τα κόβουμε σε λεπτές ροδέλες και τα βάζουμε σε ένα μπολ. Προσθέτουμε το υπόλοιπο λάδι (1 κουτ. σούπας), τους χυμούς εσπεριδοειδών, το ξύσμα, τα μυρωδικά και αλατοπίπερο και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε τα καλαμάρια και συνοδεύουμε με μια σαλάτα εποχής.

Σαλάτα με χταπόδι ψημένο

Για το χταπόδι

• 1 χταπόδι, κατά προτίμηση φρέσκο, βάρους περίπου 1.200 γρ., καθαρισμένο (αν δεν βρούμε ένα μεγάλο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δύο μικρότερα, βάρους περίπου 700 γρ. το καθένα - αν πάρουμε κατεψυγμένο, θα πρέπει να ζυγίζει 1.500 γρ.)
• 4 - 5 κόκκοι μαύρου πιπεριού
• 2 δαφνόφυλλα
• 30 ml ξίδι από κόκκινο κρασί
• 20 ml χυμός λεμονιού
• 1 κουτ. γλυκού ρίγανη ξερή, τριμμένη
• αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Για τη σάλτσα

• 300 ml χυμός πορτοκαλιού
• 30 ml ελαιόλαδο
• 1/3 φλιτζ. τσαγιού ψιλοκομμένες πράσινες ελιές (έχουμε από πριν αφαιρέσει τα κουκούτσια)

Για το σερβίρισμα

• 1 μεγάλη σελινόριζα, κατά προτίμηση βιολογική, καθαρισμένη και περασμένη από τη χοντρή πλευρά του τρίφτη (ή 400 γρ. καθαρισμένο σπανάκι ή καθαρισμένα σέσκουλα (τα τρυφερά φύλλα), κομμένα με το χέρι σε μέτρια κομμάτια, ή 1 μέτριο λάχανο, λεπτοκομμένο για σαλάτα, ανάμεικτο με 1 ματσάκι καυκαλήθρες, ψιλοκομμένες)
• τα φύλλα από 1 ματσάκι μαϊντανό, χοντροκομμένα

Προετοιμασία 1 ώρα Ψήσιμο 1 ώρα+30΄

Διαδικασία Σάλτσα: Σε ένα κατσαρολάκι ρίχνουμε το χυμό πορτοκαλιού και τον βράζουμε σε δυνατή φωτιά για περίπου 15 λεπτά, μέχρι να μείνει περίπου ο μισός. Τον ρίχνουμε στο μπλέντερ, όσο είναι ακόμη καυτός, και θέτουμε τη συσκευή σε λειτουργία. Από το μικρό άνοιγμα στο καπάκι του μπλέντερ ρίχνουμε σταδιακά και σε αργή ροή το ελαιόλαδο, χτυπώντας ασταμάτητα, μέχρι να ετοιμάσουμε μια λεία σάλτσα. Αν δεν έχουμε μπλέντερ, κάνουμε τη διαδικασία στο μούλτι διακόπτοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να προσθέσουμε το ελαιόλαδο. Όταν είναι έτοιμη, τη μεταφέρουμε σε ένα μέτριο μπολ, ρίχνουμε τις ψιλοκομμένες ελιές, ανακατεύουμε και αφήνουμε κατά μέρος.
Χταπόδι: Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200° C. Σε ένα μέτριο ταψί ή σε σκεύος με καπάκι βάζουμε το χταπόδι ολόκληρο. Σκορπίζουμε στο ταψί τους κόκκους πιπεριού και τα δαφνόφυλλα. Δεν ρίχνουμε κανένα υγρό, αφού το χταπόδι θα βγάλει τα δικά του υγρά και θα ψηθεί σε αυτά. Τυλίγουμε σφικτά το ταψί με ένα μεγάλο κομμάτι αλουμινόχαρτο, ή κλείνουμε το σκεύος με το καπάκι, το βάζουμε στο μεσαίο ράφι του φούρνου και ψήνουμε το χταπόδι για 1 ώρα και 25 λεπτά (αν χρησιμοποιήσουμε δύο μικρότερα χταπόδια, τα ψήνουμε για 1 ώρα και 10 λεπτά). Βγάζουμε το ταψί με το χταπόδι από το φούρνο, αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και αφήνουμε κατά μέρος. Οταν το χταπόδι κρυώσει τόσο ώστε να μπορούμε να το πιάσουμε με τα χέρια μας, χωρίζουμε τα πλοκάμια από την κουκούλα και τα κόβουμε όλα σε κομμάτια των 2 εκ. Τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ, τα περιχύνουμε με το ξίδι και το χυμό λεμονιού, ρίχνουμε τη ρίγανη, αλάτι και πιπέρι, ανακατεύουμε και αφήνουμε κατά μέρος για 10 λεπτά.
Σερβίρισμα: Στραγγίζουμε το χταπόδι και κρατάμε τη μαρινάδα του. Σε μια μεγάλη σαλατιέρα βάζουμε το σαλατικό που επιλέξαμε (την τριμμένη σελινόριζα, το σπανάκι ή τα σέσκουλα, το λάχανο με τις καυκαλήθρες), περιχύνουμε με τη μαρινάδα του χταποδιού (ξύδι, λεμόνι, αρωματικά) και ανακατεύουμε. Βάζουμε το κομμένο χταπόδι στο κέντρο των σαλατικών και περιχύνουμε με τη σάλτσα από πορτοκάλι και ελιές.

Κριθαράκι με γαρίδες Φανταστικό!!

Υλικά

• 12 γαρίδες Νο 3 (δηλαδή μέτριου μεγέθους), φρέσκες ή κατεψυγμένες
• 500 γρ. κριθαράκι μέτριο
• 6 - 7 ολόκληρα ντοματάκια κονσέρβας, πολτοποιημένα, μαζί με το χυμό τους (ή 4 ώριμες ντομάτες στην εποχή τους, τριμμένες)
• 1 μικρό ξερό κρεμμύδι, τριμμένο
• 2 σκελίδες σκόρδου, τριμμένες
• 50 ml ελαιόλαδο
• 1 πιπεριά κέρατο, ψιλοκομμένη (προαιρετικά)
• 3 κουτ. σούπας φύλλα μαϊντανού, ψιλοκομμένα
• 1 σφηνάκι ούζο (ή λευκό κρασί)
• 100 γρ. φέτα, τριμμένη
• ελάχιστη ζάχαρη
• αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

·         Πλένουμε τις γαρίδες και αφαιρούμε το κέλυφος, χωρίς όμως να πειράξουμε τις ουρές και τα κεφάλια. Βράζουμε το κριθαράκι σε μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό, σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία του. Το σουρώνουμε και το αφήνουμε κατά μέρος.

·          

·         Παράλληλα, σε μια άλλη μέτρια κατσαρόλα ρίχνουμε το ελαιόλαδο, τα λιωμένα ντοματάκια με το χυμό τους (ή τις ντομάτες), το ξερό κρεμμύδι, το σκόρδο, την πιπεριά (αν χρησιμοποιήσουμε), αλάτι και πιπέρι. Βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά και στη συνέχεια ρίχνουμε το μαϊντανό, το ούζο (ή το κρασί), την τριμμένη φέτα και τη ζάχαρη και μαγειρεύουμε για άλλα 3 λεπτά, ανακατεύοντας απαλά, μέχρι να λιώσει το τυρί.

·          

·         Ρίχνουμε στην κατσαρόλα με τη σάλτσα τις γαρίδες και μαγειρεύουμε για 3 λεπτά. Προσθέτουμε το βρασμένο κριθαράκι, μαγειρεύουμε για 2 - 3 λεπτά ανακατεύοντας τακτικά αλλά απαλά και αποσύρουμε από τη φωτιά. Σερβίρουμε το γρήγορο γιουβέτσι ζεστό.