Γαλαξιακή Ομοσπονδία της Εωσφορικής Θρησκείας

 

Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες εδώ του blog αλλά και τους φίλους και επισκέπτες των σελίδων στο fb, θα γνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, υπάρχει μια γενικότερη κίνηση κάποιων ομάδων οι οποίοι αυτοαποκαλούνται μέλη της «Γαλαξιακής Ομοσπονδίας»… Μάλιστα αρκετά από αυτά έχουν δημιουργήσει υποομάδες ατόμων που «θέλουν» να προέρχονται από την Ανδρομέδα, το Σείριο, τις πλειάδες, τη Λύρα καθώς και άλλους αστερισμούς του Γαλαξία μας… Μέσα σε αυτούς τους πληθυσμούς εξωγήινων –κατά τα λεγόμενά τους-, υπάρχουν φυσικά και οντότητες ερπετοειδών ή και άλλων τερατόμορφων οι οποίοι, άλλοι προκαλούν φόβο και άλλοι ανάγκη για έξωθεν σωτηρία της ανθρωπότητας…

Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες, που συζητάμε για την αναχώρησή μου, έχει κυκλοφορήσει ένα νέο το οποίο μου κοινοποιήθηκε και μένα, ότι δήθεν έχω λάβει ένα τελεσίγραφο από τη διοίκηση αυτής της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας να εγκαταλείψω λέει τη Γη… Νέο που τελικά έρχεται να μου θυμίσει τη γνωστή ρήση ότι «η ανοησία είναι ανίκητη»… Είναι τελικά; Ίσως μόνο η ανοησία όμως αγαπητοί αναγνώστες… Κανένας άλλος… Μονάχα οι ανόητοι δηλαδή θα μείνουν για να επιμένουν και να περιμένουν τους διασώστες τους από το διάστημα… Διότι όλοι οι άλλοι, έχουν ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνονται την παγίδα και την αλήθεια πίσω από όλες αυτές τις κινήσεις… Με την ευκαιρία όμως αυτού του μηνύματος που έλαβα, θα ήθελα να πούμε μερικά πράγματα για την οργάνωση αυτή του «διαστήματος».

Και πρώτα από όλα ας περιγράψουμε το σήμα τους… Το σήμα λοιπόν είναι αυτό που βλέπετε δεξιά… Αποτελείται από το άστρο του Δαυίδ που μπορείτε να διακρίνετε με κίτρινο χρώμα περιμετρικά -σύμβολο όπως γνωρίζετε της Ιουδαϊκής θρησκείας-, το σταυρό στο κέντρο -σύμβολο της Χριστιανικής θρησκείας- και τη διπλή φάση της Σελήνης δεξιά και αριστερά -σύμβολα της Μουσουλμανικής και της Ινδουιστικής θρησκείας αντίστοιχα-… Το σήμα και σύμβολο δηλαδή της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας όλων των φυλών του διαστήματος, έχει σαν σήμα –εντελώς τυχαία- τα επί μέρους σήματα των τεσσάρων μεγαλύτερων θρησκειών του πλανήτη Γη… Φυσικά θα μου πείτε… Πως και μου κάνει εντύπωση… Ο Χριστιανισμός είναι εχθρός μόνο των Ολυμπίων και μερικών ΕΛλήνων… Όλα τα άλλα όντα στο διάστημα τον αποδέχονται ισότιμα μαζί με τους Εβραίους, τους Ινδούς και τους Μουσουλμάνους… Φυσικά… Γελάτε διότι αγνοείτε τα τεμένη και τις συναγωγές στην Ανδρομέδα και τις Πλειάδες… Δεν γελάτε; Πως έγινε αυτό; Μήπως κλαίτε; Για ποιο πράγμα όμως; Α για την ανοησία των ανθρώπων και ειδικότερα του λαού μας ε; Ναι σε αυτό θα συμφωνήσω… Θα συμφωνήσω για την ανοησία αλλά αρνούμαι να κλάψω ή να γελάσω…

Κι αυτό διότι είναι αδύνατον να είμαι το μοναδικό άτομο στη Γη, το οποίο αντικρίζοντας αυτό το σήμα μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι τρέχει εδώ. Κι αυτό που σας λέω το έχω δοκιμάσει και διασταυρώσει σε αρκετούς ανθρώπους επανειλημμένως… Τι έκανα δηλαδή… Πήρα αυτό το σήμα και το παρουσίασα σε άτομα που ήταν άσχετα με την όλη αυτή κίνηση των εργατών του φωτός, των αναληφθέντων δασκάλων και των αγγελικών θεραπειών. Και τους ρώτησα να μου πουν σε ποιόν οργανισμό θα μπορούσε να ήταν σήμα… Λοιπόν περίπου οι οκτώ στους δέκα, πριν τους πω το οτιδήποτε για αυτό, μου απάντησαν «στην ένωση των εκκλησιών»…. Ύστερα πήγα σε κάποιους γνωστούς μου που γνώριζα ότι είναι δυναμικά μέλη των ΕΛ, των Ολυμπίων και των Πλειάδειων δυνάμεων και των αγγελικών μηνυμάτων και τους ρώτησα τι είναι… Ε λοιπόν μου απάντησαν οι μισοί περίπου ότι είναι το σήμα της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας ενώ οι υπόλοιποι μισοί το αγνοούσαν… Όταν έφερα τις αντιρρήσεις μου και τα επιχειρήματά μου, εκείνοι με κοίταξαν περίεργα ή σχεδόν εχθρικά ενώ οι άλλοι που το αγνοούσαν, όταν άκουσαν τις δύο εκδοχές, προτίμησαν εκείνη της Ομοσπονδίας… Απίστευτο ε;

Κι όμως, τους είναι αδιανόητο να αντιληφθούν τι συμβαίνει πίσω από τoν Ashtar Commander και τον SaLuSa… Και οι δύο είναι ανύπαρκτοι τύποι, από τους οποίους υποτίθεται ότι ο πρώτος είναι διοικητής του στόλου των διαστημοπλοίων της Ομοσπονδίας και ο δεύτερος οντότητα από τον αστερισμό του Σείριου ο οποίος στέλνει μηνύματα μέσω channeling τα οποία λαμβάνει κάποια κυρία κάπου στην Αμερική και τα μεταδίδει στους πιστούς… Κι όλο αυτό που συμβαίνει, λαμβάνει χώρα σχεδόν καθημερινά μέσω της κεντρικής οργάνωσης των Εργατών του Φωτός… Δηλαδή χωρίς να γνωρίζεις τίποτε άλλο, αρκούν μερικά λεπτά στο διαδίκτυο για να ανακαλύψεις ότι η Γαλαξιακή Ομοσπονδία και οι Εργάτες του Φωτός, είναι δύο σκέλη από την ίδια και την αυτή οργάνωση… Μια οργάνωση που έχει κάνει μέχρι στιγμής τρία πράγματα… Πρώτον έχει προετοιμάσει την ένωση των θρησκειών, δεύτερον έχει ετοιμάσει στην θέση τους να δημιουργήσει την Εωσφορική εκκλησία και τρίτον έχει δημιουργήσει μέσω των εταιριών υψηλής τεχνολογίας (βλέπε DARPA) που ελέγχουν τα μέλη της, την συσκευή της «κάψουλας ανέλιξης» ή αλλιώς «θαλάμου ανέλιξης»…

Μια υπερσύγχρονη τεχνολογική επίτευξη του «ανθρώπου», σύμφωνα με την οποία όποιος εισέρχεται σε αυτή, θα μπορεί να περάσει αμέσως στην αθανασία της 5^ης διάστασης… Μη γελάτε αλήθεια λένε… περνάει στην «αθανασία» της 5^ης χαοτικής… Πως όμως… Με τον διαχωρισμό του αυτόματα σε δεσμευμένη ψυχή, δεσμευμένη ζωτικότητα και νεκρό σώμα… Αυτός περνάει στην «αθανασία κι εμείς μένουμε να τον θυμόμαστε και να τον μνημονεύουμε ως τον «τυχερό» που κατάφερε να «αναληφθεί» έστω και με αυτό τον τεχνολογικό σύστημα… Ένα τεχνολογικό σύστημα το οποίο θα διαχωρίζει και θα αποθηκεύει για τους σκοπούς τους, την ψυχή και τη ζωτικότητα του ανθρώπου, αφήνοντας πίσω ένα νεκρό και αποξηραμένο σώμα… Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, έχουν πειστεί ότι το σύστημα αυτό της ανέλιξης, θα μεταφέρει στην 5^η διάσταση όσους αδυνατούν να το καταφέρουν μόνοι τους πνευματικά… Λένε στα μέλη και στους φίλους τους ότι ο άνθρωπος ετοιμάζεται να περάσει στην 5^η διάσταση, χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν τι λένε… Διότι απλά αγνοούν τι σημαίνει 5^η διάσταση… Αγνοούν ότι η διάσταση αυτή είναι πρώτον χαοτική και δεύτερον αποτελείται από χρονικό μέλλον και παρελθόν… Και το χειρότερο είναι ότι αγνοούν ότι το παρελθόν οδεύει προς το βαθύ διάστημα ενώ το μέλλον έρχεται από μέσα τους… Απίστευτο ε; Γιατί όμως το κάνουν όλο αυτό; Πώς έφτασαν στο σημείο να είναι τόσο προσκολλημένοι σε μια οργάνωση που όπως φαίνεται τους ελέγχει νοητικά, ώστε να φαίνεται αδύνατον να αντιδράσουν;

Όλα ξεκίνησαν παράλληλα… Τα δύο αυτά σκέλη της οργάνωσης ξεκίνησαν πριν περίπου 40-50 χρόνια σχεδόν μαζί… Η Γαλαξιακή Ομοσπονδία άρχισε να διαδίδει τις φήμες για ερπετοειδείς πληθυσμούς στο Γαλαξία και για έναν πόλεμο που υπάρχει ανάμεσα στις αστρικές φυλές του διαστήματος… Μαζί με άλλους τύπους (οι οποίοι πιθανόν να έχουν πειστεί περί του αληθούς του γεγονότος χωρίς να είναι κατ ανάγκη γνώστες της σκευωρίας και της παραπλάνησης) κατόρθωσαν και έπεισαν μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ότι στη Γη υπάρχουν ήδη οι ερπετοειδείς αυτοί πληθυσμοί, οι οποίοι ζουν σε υπόγειες πόλεις και οτι οι μόνοι που μπορούν να τους σώσουν είναι οι δυνάμεις της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας με το διοικητή τους τον Ashtar, ο οποίος από τον αστρικό στόλο που υπήρχε αραγμένος έξω από τη Γη, μετέδιδε συνεχώς μηνύματα προς την ανθρωπότητα που τους καλούσε να πάψουν να ανησυχούν και να περιμένουν την εμφάνισή τους.

Μια εμφάνιση όμως που συνεχώς αναβαλλόταν… Παράλληλα οι Εργάτες του Φωτός, δημιούργησαν όλο αυτό το υπόβαθρο με την πνευματική ανέλιξη μέσω της 5^ης διάστασης και των αναληφθέντων διδασκάλων, οπότε τα δύο αυτά ενώθηκαν σε ένα εντελώς εκρηκτικό μίγμα το οποίο στο βάθος του αναπαράγει σε όλους ένα αμείλικτο υποσυνείδητο φόβο ο οποίος ενώνει τις μάζες της ανθρωπότητας κάτω από ένα διοικητή ο οποίος θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τους «κακούς»… Όμως «καλοί» και «κακοί» είναι οι ίδιοι… δύο ομάδες οι οποίες δρουν για κοινό σκοπό και αδίστακτα χειραγωγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσω φοβικών σεναρίων τα οποία έχουν φτάσει να δημιουργούν υστερία… Μια υστερία η οποία στην Ελλάδα έχει πλέον πολλαπλά σημεία εστίασης… Κι αυτό, διότι έχουν καταφέρει και συνέδεσαν την όλη αυτή κίνηση της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας με τους Ολύμπιους θεούς των αρχαίων Ελλήνων. Μια κατάσταση η οποία έχει προεκτάσεις που φτάνουν ακόμη και σε πολιτικούς σχηματισμούς.

Μετά από όλες αυτές τις αναρτήσεις και τα άρθρα που σας έχω δώσει, αντιλαμβάνεστε πλέον ότι τα πάντα σχεδόν είναι έτοιμα ώστε να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια μονοκρατορία ολίγων αδίστακτων ανθρώπων, οι οποίοι έχοντας τη γνώση στη διάθεσή τους διαχρονικά, κατόρθωσαν και οδήγησαν σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια κατάρρευση της δομής των υπαρχόντων θρησκειών με παράλληλη πεποίθηση ενός αμείλικτου κινδύνου από μια εξωγήινη αστρική φυλή ερπετοειδών, από την οποία μπορούσαμε να σωθούμε μονάχα μέσω της βοήθειας από υπερόντα όπως τα μέλη του στόλου της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας ή των Ολύμπιων, οι οποίοι πλησίαζαν κι αυτοί για να σώσουν το γένος μας. Μια μικρή ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, κατάφερε με ψέματα και παραπλανητικό τρόπο, μέσα από ένα άριστα ενορχηστρωμένο φοβικό σύστημα ενημέρωσης, να οργανώσει μια παγκόσμια κυβέρνηση με μια παράλληλη Εωσφορική Πανθρησκεία.

Κι όλο αυτό, με μοναδικό στόχο να κυριαρχήσει πλέον παντοτινά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και τον πλανήτη, με μοναδικά όπλα την αφέλεια μερικών ανθρώπων που αρνούνται να δουν τις πεποιθήσεις τους. Και όλο αυτό το παιχνίδι της ψευδαίσθησης, τόλμησαν να το φτάσουν σε όρια πέρα από κάθε φαντασία, βάζοντας μέσα του διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και η ΝΑΣΑ… Διότι τον μεν πρώτον, τον χρησιμοποιούν για να ενημερώσουν μαζικά -μέσω συγκεντρώσεων και σεμιναρίων- τους ανθρώπους για την «αλλαγή» που ετοιμάζεται στην ανθρωπότητα, ενώ τη δεύτερη, για να μπορέσουν να πείσουν όσο περισσότερο μπορούν για την ύπαρξη ισχυρών οντοτήτων οι οποίοι βρίσκονται στο διάστημα και πιθανών να εμφανιστούν ξανά… Τρανταχτό παράδειγμα σε όλο αυτό, το απίστευτο παραμύθι που έστησαν στέλνοντας την αποστολή της ηχητικής συναυλίας της Μυθοδίας του Βαγγέλη Παπαθανασίου, στον Άρη…

Διότι οι περισσότεροι από εσάς, θα έχετε ακούσει σχετικά με τη συναυλία αυτή, η οποία έλαβε χώρα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2001 (https://www.youtube.com/watch?v=G_U4k_lc3pE) . Σε αυτή λοιπόν, η ΝΑΣΑ υποτίθεται ότι διοργάνωσε μια συναυλία η οποία θα παιζόταν στο χώρο του Ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα και θα μεταδιδόταν ζωντανά μέσω υψηλής τεχνολογίας με γιγαντιαία ηχεία, στον πλανήτη Άρη… Δηλαδή τι συνέβη… Η ΝΑΣΑ διοργάνωσε ένα διαστημικό ταξίδι στον πλανήτη Άρη, όπου ένας διαστημικός πύραυλος μετέφερε ένα υπερσύγχρονο δορυφόρο, πάνω στον οποίο υπήρχαν τοποθετημένα τεράστια ηχεία, από τα οποία μετέδιδαν ζωντανά γύρω από τον πλανήτη παρακαλώ, τη συναυλία του Βαγγέλη από την Αθήνα… Κι εμείς το «φάγαμε» ότι ήταν αυτός ο λόγος που έγινε όλη αυτή η παρωδία της Μυθοδίας… Ακόμη και τώρα που το διαβάζετε –αν και το έχω ξαναπεί- μερικοί σας φαίνετε αδύνατον να συμβαίνει κάτι άλλο…

Φυσικά ο Βαγγέλης έγραψε μια υπέροχη μουσική και φυσικά παίχτηκε ζωντανά από την Αθήνα στον πλανήτη Άρη, αλλά όχι για το λόγο που μας είπαν… Δηλαδή ποιο λόγο; Κάποιοι θεωρούν ότι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν έτσι απλά για τη δόξα των αρχαίων Ελλήνων θεών… Και φυσικά επειδή την Αθήνα είναι ανύπαρκτος ναός του θεού Άρη, η συναυλία έγινε στο ναό του Διός όπου ο χορός έψαλε και κρυφά λόγια, έτσι για να δώσουν επιπλέον μια μυστική χροιά στην όλη διοργάνωση και να θεωρήσουν όλοι ότι πράγματι η ΝΑΣΑ δόξαζε τους Έλληνες θεούς οι οποίοι τώρα «έρχονται»… Η πραγματικότητα όμως ήταν εντελώς άλλη… Μια πραγματικότητα που σχετίζεται με την έννοια των αρχαίων θεών ως ενεργειακά πεδία και όχι ως οντότητες και των πλανητών ως τους πυρήνες αυτών των πεδίων… Και το πεδίο του Άρη τι είναι; Τι σημαίνει, ποια είναι η φύση του, πως λειτουργεί και γιατί τελικά επελέγει ώστε να γίνει όλη αυτή η παράσταση για να μας «κλείσουν τα μάτια»;

Ο πλανήτης Άρης, αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα ενός γιγαντιαίου ενεργειακού πεδίου το οποίο δίνει εντελώς ξαφνικά και στιγμιαία, υπερβολικά μεγάλες ποσότητες ενέργειας… Αν τον φανταστούμε σε ένα μεγάλο ενεργειακό μηχανισμό, τότε το πεδίο αυτό μπορούμε να το παρομοιάζουμε με τη μίζα της εκκίνησης ενός κεντρικού μηχανισμού… Γιατί επιλέχθηκε όμως… Διότι το πεδίο αυτό, επιδρά πάνω στο ενεργειακό πεδίο των άλλων πλανητών και των όντων που βρίσκονται σε αυτούς… Πρώτα του Ήλιου (Απόλλωνα) που του προκαλεί ηλιακές καταιγίδες μερικές από τις οποίες είναι σφοδρότατες και δεύτερον πάνω στον πληθυσμό της ανθρωπότητας τον οποίο μπορούν να ελέγξουν τα παρορμητικά συναισθήματα όπως του άγχους και του φόβου μέσω του συμπληρωματικού ελέγχου των δύο δορυφόρων του Φόβου και Δείμου … Και γιατί όλο αυτό το σκηνικό με τη μουσική; Διότι το πεδίο αυτό του Άρη, ελέγχεται με «αρμονικές» ήχου και μάλιστα υπόηχων και υπέρηχων… Πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Η ΝΑΣΑ γνώριζε ότι η Γη βρίσκεται ανάμεσα σε δύο μεγάλα ενεργειακά πεδία του Άρη (εξωτερικά) και της Αφροδίτης (εσωτερικά προ του Ήλιο).

Μέτρησαν ότι τα πεδία αυτά δημιουργούν μεταξύ τους «αρμονικές» οι οποίες επιδρούν κύρια πάνω στις ηλιακές καταιγίδες του Ήλιου (Απόλλων Μουσηγέτης) και δευτερευόντως πάνω στον ψυχισμό των κατοίκων της Γης (έχετε υπ όψη ότι η Αρμονία, μυθολογικά εικάζεται ως κόρη του Άρη και της Αφροδίτης όπως και ο Φόβος και ο Δείμος)… Και τι μας χρειάζεται ο έλεγχος των ηλιακών καταιγίδων; Διότι αγαπητέ αναγνώστη, οι ηλιακές καταιγίδες εξοντώνουν τους ανθρώπους –είδωλα που είπαμε σε άλλες αναρτήσεις… Έτσι λοιπόν, η ΝΑΣΑ αποφάσισε να πειραματιστεί τότε με γιγαντιαία ηχητικά συστήματα υπερήχων και υπόηχων έτσι ώστε να δει πρώτα πως μπορεί να ελέγξει την ηλιακή δραστηριότητα για την ασφάλεια των ανθρώπων –ειδώλων, αρκετοί από τους οποίους ανήκουν στην αδελφότητα του άκρου της δύναμης και δεύτερα να ελέγξει την ανθρωπότητα μαζικά μέσω φοβικών καταστάσεων τρόμου… Για να το κάνει αυτό όμως, χρειαζόταν να δημιουργήσει ένα γεγονός το οποίο θα της επέτρεπε να φανερώσει τα γιγαντιαία ηχεία στην επιφάνεια του Άρη, χωρίς να δώσει άλλες εξηγήσεις του τι κάνει στην πραγματικότητα με αυτά…

Κι έτσι πέτυχαν διπλό κέρδος… Διότι κατόρθωσαν το ακατόρθωτο… να δοκιμάσουν αρμονικές χωρίς να το ανακοινώσουν δημόσια και να γιγαντώσουν το κίνημα των Ολυμπίων στην Ελλάδα, αποσταθεροποιώντας εντελώς το σύστημα θρησκειών που υπήρχε. Το έχω ξαναπεί όμως… Ότι το Εωσφορικό δίκτυο αρκείται στην αποσταθεροποίηση της όποιας υπάρχουσας θρησκείας… χωρίς να είναι απαραίτητο να ασπαστεί κάποιος τον Εωσφορισμό από την αρχή. Έτσι λοιπόν τι έγινε; Οι Εωσφοριστές, μέσω της ψευδούς οργάνωσης της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας και παράλληλα μέσω της κεντρικής οργάνωσης των Εργατών του Φωτός, μπόρεσαν να δημιουργήσουν όλο αυτό το πνευματικό και υπαρξιακό αλαλούμ σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά κυρίως στην Ελλάδα… Γιατί στην Ελλάδα; 

Διότι η Ελλάδα, ο χώρος της, ο πληθυσμός της και η ιστορία της περιέχει σκόρπια στοιχεία πληροφορίας τόσο δραστικής και σημαντικής, η οποία αν τύχει και αρχίσει να ενώνεται ώστε να σχηματίζει ολοκληρωμένες εικόνες και έννοιες, τότε κινδυνεύει ολόκληρος ο σχεδιασμός των αδελφοτήτων… Γιατί; Διότι τότε η ανθρωπότητα θα καταλάβει ότι ο φόβος είναι εικονικός και όχι υπαρκτός και ότι οι μόνοι που κάνουν κουμάντο στον πλανήτη είναι μια μικρή ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, οι οποίοι καταφέρνουν να κυβερνούν χάρη στον κατακερματισμό της γνώσης, στο φόβο και στην ψευδαίσθηση που δημιουργούν στους πάντες… Η αντίληψη όμως αυτής της πραγματικότητας, είναι ικανή να ξεκινήσει κύματα ολόκληρα αλλαγής της ενημέρωσης προς όλες τις κατευθύνσεις έτσι ώστε να αρχίσει σταδιακά η κατάρρευση του συστήματος που σχεδίασαν τόσα χρόνια ή και αιώνες…

Κι όμως, μοιάζει σχεδόν αδύνατον να νικήσεις την αφέλεια αυτών των ανθρώπων… Όλων αυτών που τόσα χρόνια κατάφεραν να ενστερνιστούν ένα πνευματικό σύστημα που οδηγεί στην μονοκρατορία του Εωσφορισμού και στην υποδούλωση ολόκληρης της ανθρωπότητας… Έχουν δαπανήσει τόσες ώρες προσηλυτισμού όλων των ειδών και μεθόδων, και έχουν αναπτύξει μια εσωτερική αντίληψη των πραγμάτων τώρα, που μοιάζει αδύνατον να κατορθώσει κάποιος να τους στρέψει αλλού… Διότι το αλλού αυτό πρέπει να υπάρχει… να έχει δομή, να είναι απλό και να μπορεί να γίνει αποδεκτό εύκολα και απλά από όλους… Και εκεί φαίνεται ότι είναι η μεγάλη δυσκολία… Έχουν απλοποιήσει τόσο πολύ τη ζωή τους μέσα στον υπαρξιακό φόβο επιβίωσης και σωτηρίας, ώστε τους φαντάζει αδύνατον να ξεκολλήσουν έστω για λίγο και να σταθούν μόνοι, έξω από κάποιο σχήμα υποστήριξης του ψυχισμού των, ακόμη και τώρα που γνωρίζουν τι συμβαίνει… Και έτσι το μόνο που μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή είναι αργά βήματα μέσα από κατανόηση και αποδοχή το προβλήματος το οποίο έχει δημιουργηθεί…

Ποιο είναι το πρόβλημα που έχουν αυτοί οι άνθρωποι όμως; Το πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε όσους έχουν πιστέψει όλο αυτό το παραμύθι, μπορεί να αναλυθεί σε πέντε κύρια σκέλη… α) φόβος και αρνητικά συναισθήματα λόγω εικονικών ανυπέρβλητων ψυχικών προβλημάτων επιβίωσης που τους έχουν αναπτυχθεί εσκεμμένα, β) πλασματική ανάγκη έξωθεν δυναμικής σωτηρίας από υπερόντα, γ) έλλειψη πραγματικής παιδείας και αντίληψης εννοιών υποστήριξης όπως της ενέργειας της αγάπης, δ) συστηματική αποικοδόμηση της όποιας προσπάθειας σύνθεσης του Εαυτού μέσα από χρόνια ψευδή πνευματική καθοδήγηση διαμελισμού του και ε) απορύθμιση του βασικού θρησκευτικού και γενεαλογικού πεδίου τους μέσω της χρόνιας αμφισβήτησης… Όλα αυτά και ένα-ένα μαζί, αποτελούν πλέον σήμερα, τα σημεία που οφείλουμε να σκύψουμε και να ασχοληθούμε συστηματικά και με υπομονή για αυτούς τους ανθρώπους…

Με τον τρόπο αυτό, αρκετοί από όσους έχουν παραπλανηθεί όλα αυτά τα χρόνια θα καταφέρουν έγκαιρα να αντιληφθούν τη μεγάλη σκευωρία και να αποφασίσουν να επανενταχθούν στην ανθρωπότητα… Ναι να επανενταχθούν… Διότι αυτή τη στιγμή, παρά τα όσα πιστεύουν για τον εαυτό τους, αποτελούν χωρίς να το συνειδητοποιούν στοιχεία αναπαραγωγής όλης αυτής της κατάστασης για λόγους καθαρά προσωπικής επιλογής… Μιας επιλογής που ξεκινάει φυσικά από τον κατακερματισμένο τους Εαυτό, από την άγνοια της σύνθεσής του και από τις πεποιθήσεις τους οι οποίες ανεξέλεγκτα τους κρατούν μακριά από τον εικονικό στόχο της πνευματικής τους ανέλιξης…

Αναγνωρίζω ότι κάποιοι από αυτούς, τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει και έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος της όλης οργάνωσης, ημέρα με την ημέρα θα γίνονται εχθρικοί και περισσότερο φανατικοί ως προς τις μεθόδους τους… Είναι εύκολο να τους αναγνωρίσει πλέον όμως κάποιος… Προσπαθώντας να βρουν δικαιολογίες για τα πάντα που συμβαίνουν γύρω τους, αποτελούν μια εικόνα οίκτου και λύπησης που καθημερινά θα αυξάνεται… Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί, οι λίγοι οι οποίοι έχουν τοποθετήσει αρκετές από τις πνευματικές και υλικές αξίες τους στο σύστημα αυτό εδώ και χρόνια, θα χαθούν χωρίς ελπίδα επιστροφής… Αφήστε τους… Έχουν κάνει τις επιλογές τους… Αρκεί που τους γνωρίζετε… Κάθε φορά, υπάρχουν κάποιοι που επιλέγουν κι αυτό το δρόμο… Δρώντας σαν φάροι, αν είναι συνειδητοί σε αυτό, σηματοδοτούν τον επικίνδυνο χώρο με την παρουσία τους… Αν όχι απλά θα χαθούν χωρίς να τους θυμάται κάποιος στο μέλλον, μιας και θα έχουν χαθεί στη λήθη του παρελθόντος για πάντα…

Αλκιρέας

(Συνεχίζεται…)

πηγή:  http://codepetalouda.blogspot.gr

Εργάτες του Φωτός. Οι μεταφορείς των ψυχών

Το κείμενο που ακολουθεί αναφέρεται στον τρόπο που είναι οργανωμένη η πνευματική χειραγώγηση της ανθρωπότητας. Αποτελεί ένα γενικό μίγμα από πληροφορίες και αν και έχει σαν βάση τους εργάτες του φωτός, επεκτείνεται παντού. Δεν έχει να κάνει δηλαδή μόνο με μια πνευματική ομάδα αλλά αναλύει το γενικότερο πλαίσιο οργάνωσης. Έτσι ώστε ο αναγνώστης να αρχίσει να αντιλαμβάνεται την μεγαλύτερη εικόνα. Για το λόγο αυτό θα ήταν αφελές να πει κάποιος που δεν αναφέρεται εδώ η δική του πνευματική ομάδα, ότι δεν γράφουμε για αυτούς. Έχω ξαναγράψει ότι όλες ανεξαιρέτως οι ομάδες πλέον είναι ελεγχόμενες κεντρικά. Κάθε συνάθροιση δηλαδή στην οποία υπάρχει κάποιος άτυπα ή τυπικά εκπαιδευτής ή δάσκαλος, είναι υπό έλεγχο.

Πως γίνεται αυτό; Ο κάθε δάσκαλος, εκπαιδευτής, αρχηγός ή καθοδηγητής, δεν εμφανίστηκε από το πουθενά. Υπήρξε και αυτός κάπου μαθητής για μικρό ή μεγαλύτερο διάστημα. Το ίδιο κι εκείνος που τον εκπαίδευσε ή τον βοήθησε να δημιουργήσει την νέα ομάδα. Όλο το κύκλωμα ελέγχεται από την σχολή του Σαμαέλ Αούν Βεόρ που έγραψα σε προηγούμενη ανάρτηση, και η οργάνωση αυτή ξεκίνησε από τις αρχές περίπου του 20^ου αιώνα. Η κύρια ομάδα η οποία δρα σαν χωνευτήριο, εργαστήριο και πεδίο δοκιμών της ψυχολογίας των μαζών είναι οι εργάτες του φωτός ή light workers.

Για τους light workers και την συνολική τους οργάνωση, έχω ξεκινήσει να γράφω από την πρώτη σχετικά στιγμή που ξεκίνησα. Κι αυτό διότι είναι το κύριο σημείο που θα πρέπει να εστιάσει ο αναγνώστης. Όλες οι δοκιμές πάνω στις αντιδράσεις των μαζών στην πνευματική καθοδήγηση γίνεται εδώ. Από εδώ ξεκίνησε και εδώ συνεχίζει να γίνεται. Είναι ο κεντρικός πυλώνας της χειραγώγησης της ανθρωπότητας για την εγκαθίδρυση της νέας τάξης πραγμάτων, την Πανθρησκεία και την Παγκόσμια κυβέρνηση.

Ο στόχος ένας και μοναδικός. Ετοιμάζει την Παγκόσμια συνείδηση. Κι αυτό διότι οι αδελφότητες γνωρίζουν ότι τα επόμενα 2000 περίπου, η ανθρωπότητα θα παρουσιάζει διευρυμένες ικανότητες αντίληψης της συνείδησης και της συνειδητότητας. Η αιτία είναι η αστρολογική θέση του άξονα του πλανήτη η οποία καθώς περιστρέφεται έκκεντρα και αλλάζει θέση στο ζωδιακό, δημιουργεί και τις κατάλληλες προϋποθέσεις στον πληθυσμό των όντων που βρίσκονται πάνω στον πλανήτη. Η αλλαγή του ψυχισμού όμως, προϋποθέτει και την κατάλληλη οργανωμένη θρησκεία για τον έλεγχο των ψυχών τους (θα γράψω σε άλλη ανάρτηση περισσότερο αναλυτικά σχετικά περί ψυχής) Έτσι, έχουν πάρει απόφαση ότι τα επόμενα 2000 χρόνια, θα πρέπει να δημιουργήσουν μια νέα θρησκεία η οποία να καταφέρει να ελέγξει τις μάζες.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι το χρονικό διάστημα αυτό των επόμενων 2000 περίπου ετών, οι μάζες θα έχουν αποτινάξει το καθεστώς φόβου που είχαν τα προηγούμενα 2000 χρόνια (εποχή του Παγκόσμιου Σωτήρα) και θα βρίσκονται σε μια κατάσταση όπου το κάθε ένα άτομο θα έχει τη δυνατότητα να μην εξαρτάται τόσο από τους άλλους αλλά θα μπορεί να διαμορφώνει και να κρατά τη δική του αποκλειστικά συνείδηση και με αυτή θα μπορεί να συμμετέχει ελεύθερα στο σύνολο. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε άτομο θα μπορεί να συμμετέχει στις κοινότητες και τις κοινωνίες διατηρώντας μια σχετική αυτονομία συνείδησης. Θα μπορεί δηλαδή να διαμορφώνει προσωπική άποψη και να την διατυπώνει περισσότερο ελεύθερα το οποίο θα του δίνει την παράλληλη ικανότητα να δέχεται δίπλα του περισσότερο ανεκτικά την άποψη των άλλων χωρίς να επηρεάζεται ή να ενοχλείται από αυτές. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σταθεί ο αναγνώστης για λίγο και να το σκεφτεί, διότι αποτελεί και το κλειδί, τόσο στην κοινωνία που έρχεται όσο και στο λόγο που προσπαθούν απεγνωσμένα οι αδελφότητες να μας ελέγξουν.

Στην εποχή που ζούμε και που αυτή τελειώνει σε λίγα χρόνια, ο άνθρωπος διακατεχόταν από μια απροσδιόριστη ψυχική ανασφάλεια που τελικά οδηγούσε σε φόβο με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. Ζητούσε πάντα απεγνωσμένα κάποιον προστάτη και οτιδήποτε αντιλαμβανόταν που μπορούσε να αποτελεί κίνδυνο τα κατέστρεφε. Οι αδελφότητες αυτό το γνώριζαν και το χειρίστηκαν μια χαρά δημιουργώντας τις προϋποθέσεις σωτηρίας και προστασίας για όλους. Ο έλεγχος αυτός βασιζόταν στην αυτόματη διακυβέρνηση όλων από όλους. «Ο φόβος φύλαγε τα έρημα» και αυτός που φοβόταν περισσότερο κρατούσε τους υπόλοιπους υποταγμένους. Έτσι κανένας δεν μπορούσε να αναπτύξει δική του αυτόνομη άποψη, μιας και αμέσως η εκπαιδευμένη κοινωνία τον απομόνωνε και τον απομάκρυνε για λόγους «ασφαλείας». Οι μηχανισμοί είναι γνωστοί σε όλους. Ιερά εξέταση, αστυνομοκρατούμενες κοινωνίες, ολοκληρωτικά καθεστώτα και άλλα διάφορα ήταν στην ημερήσια διάταξη της κοινωνικής διοίκησης.

Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν. Οι άνθρωποι αρχίζουν και αποβάλλουν το φόβο από πάνω τους και έτσι αρχίζουν να επιτρέπουν στον εαυτό τους και στους άλλους να διαμορφώνουν αυτόνομα άποψη για κάθε θέμα. Μπορούν να ακούν ευκολότερα κάποιον άλλον, να τον αξιολογούν, να κατανοούν τη διαφορετική του άποψη, χωρίς να είναι ανάγκη να αλλάζουν τα δικά τους πιστεύω. Και στο τέλος, αν πρέπει να πάρουν μια συνολική απόφαση, να μπορούν να αποδεχθούν ευκολότερα μια συμβιβαστική τελική λύση που θα αποτελείται από τις απόψεις όλων. Η τελική απόφαση στις κοινωνίες του μέλλοντος, θα είναι η κεντρική συνισταμένη όλων των επί μέρους αποφάσεων. Όχι η καλύτερη πρόταση, όχι η πρόταση που θα έχει τους περισσότερους ψήφους, όχι η πρόταση του πιο δυνατού, ούτε του περισσότερο γνωστού μιας και η επιρροή του κάθε ένα στους άλλους μειώνεται στο ελάχιστο. Στις κοινωνίες του μέλλοντος, οι αποφάσεις θα είναι το συνολικό μίγμα των επί μέρους απόψεων. Μπορεί να αντιληφθεί αυτή την έννοια ο αναγνώστης;

Αυτό όμως προέρχεται από τις συνειδήσεις. Τον τρόπο που χρησιμοποιεί ο κάθε ένας τις πληροφορίες (θα μιλήσουμε για τον τρόπο που λειτουργούν οι συνειδήσεις σε ειδική ανάρτηση). Η συνείδηση του κάθε ενός διαμορφώνει τις τελικές απόψεις του και οι απόψεις του την τελική απόφαση που μπορεί να πάρει σε κάθε θέμα. Το κατανοεί αυτό ο αναγνώστης; Μπορεί να κατανοήσει αυτό που αλλάζει στην ανθρωπότητα; Τη συνείδηση του ο κάθε ένας, θα μπορεί, -χωρίς να μεταβάλλει τη δική του άποψη- να την συνυπολογίζει ώστε να μπορεί να διαμορφώσει μαζί με άλλους μια κοινή. Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα διαθέτει την ικανότητα, να δημιουργεί το εκχύλισμα πολλαπλών συνειδήσεων για κάποιο θέμα. Μεγαλειώδες δεν είναι;

Όμως όσο είναι μεγαλειώδες για τον άνθρωπο άλλο τόσο πρόβλημα είναι για αυτούς που τον ελέγχουν. Για τις αδελφότητες που έχουν μάθει να δημιουργούν ένα αυτόματο σύστημα διακυβέρνησης σε σχήμα πυραμίδας. Αν οι άνθρωποι δηλαδή, ολόκληρη η ανθρωπότητα, αποκτήσει τη δυνατότητα και ικανότητα να χειρίζεται έτσι τη συνείδησή της, πως θα μπορέσουν να τους ελέγξουν; Αν συγκεντρωθούν εκατό άτομα και βγάλουν μια συνισταμένη πως θα μπορέσουν να ελέγξουν εκατό διαφορετικές συνειδήσεις ώστε να είναι σίγουροι ότι θα καταλήξουν στο αποτέλεσμα που θέλουν οι αδελφότητες; Καταλαβαίνουμε τώρα, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αδελφότητες; Αν αφήσουν την ανθρωπότητα έτσι όπως πάει, δεν θα μπορούν να την ελέγξουν διοικητικά μετά. Μια ανθρωπότητα έξι (και βάλε) δισεκατομμυρίων συνειδήσεων, είναι Αδύνατον να ελεγχθούν μία-μία ξεχωριστά. Με τίποτε! Δεν υπάρχει τρόπος, παρά μόνο ένας! Ποιος; Μονάχα αν καταφέρουν, και διαμορφώσουν στα μέλη της ανθρωπότητας, την ίδια ακριβώς συνείδηση. Μπορεί να καταλάβει τώρα ο αναγνώστης το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι αδελφότητες;

Εδώ και εκατό περίπου χρόνια προσπαθούν να διαμορφώσουν μια παγκόσμια κατάσταση, ώστε να μπορούν να διαμορφώνουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε άτομο, σε κάθε άνδρα, σε κάθε γυναίκα, παιδί, γέρο, δάσκαλο, μαθητή, στρατιώτη, γιατρό, παπά, τους πάντες έναν-έναν, την ίδια ακριβώς συνείδηση. Όλοι copy-paste την ίδια ακριβώς. Αλλιώς το παιχνίδι το χάσανε. Το χάνουν το παιχνίδι, το καταλαβαίνει ο αναγνώστης; Μπορείτε να καταλάβετε τώρα περί τίνος πρόκειται; Μπορείτε να αντιληφθείτε τι συμβαίνει; Έτσι αποφάσισαν, εδώ και εκατό χρόνια, να ξεκινήσουν την διαμόρφωση σε όλους μιας ενιαίας ίδιας σε όλους άποψης περί θρησκείας, κυβέρνησης, ενημέρωσης, εκπαίδευσης, ντυσίματος, πολέμου, διασκέδασης, τιμωρίας, φόβου, χαράς, από τα πάντα. Και για να μην ξεφύγουμε, την προετοιμασία της πνευματικής καθοδήγησης και της θρησκείας την ανέλαβε η οργάνωση «εργάτες του φωτός».

Κύριο μέλημα της οργάνωσης ήταν να ξεκινήσουν την εκπαίδευση στην αυτόματη διακυβέρνηση. Να εκπαιδεύσουν δηλαδή τους ανθρώπους να δέχονται εντολές από κάποιον που δεν βλέπουν. Κάποιον που δεν γνωρίζουν. Κάποιον που ενώ τους είναι παντελώς άγνωστος, εκείνοι να τον υπακούσουν τυφλά. Πως θα γίνει αυτό; Πως θα παραμείνει ενωμένο ένα πλήθος ακούγοντας κάποιον που δεν θα δει ποτέ. Απλό. Στην αρχή θα είναι κάποιος που θα στέλνει μηνύματα από μακριά, όπως από άλλο πλανήτη (φαινομενικά). Θα παρουσιάζεται δηλαδή τόσο μακριά που θα είναι αδύνατον να πάνε εκείνοι να τον βρουν. Ο κάποιος αυτός θα είναι μια οντότητα που θα έχει επίσης κάτι μυθικό, όπως ένα πολύ ψηλό θρησκευτικό και πνευματικό αξίωμα. Θα είναι ένας άγγελος, ένας δαίμονας, ένας θεός, ένας ήρωας, ένας μάντης. Τα μηνύματα θα μεταφέρουν φόβο. Θα περιγράφουν άσχημες και προβληματικές καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων, οι οποίες έχουν δρομολογηθεί και θα συμβούν. Μόλις εγκατασταθεί ο φόβος μέσα στην ψυχή των ανθρώπων θα έχει επιτευχθεί το πρώτο βήμα. Αμέσως μετά θα τους δοθεί η λύση, η οποία θα προέρχεται πάλι από τον ίδιο ντυμένη πάντα με αυτό που ο άνθρωπος έχει τη μέγιστη ανάγκη. Την αγάπη. Μια λύση όμως που δεν θα οδηγεί πουθενά μιας και εν τω μεταξύ θα έχει δημιουργηθεί άλλη κατάσταση φόβου, μηνύματος, θεού, αγάπης και πάλι από την αρχή.

Ενώ το πρώτο στάδιο έχει φόβο και αγάπη, το δεύτερο στάδιο έχει φως και γνώση. Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω. Όλο το πλαίσιο οδηγεί στην εγκαθίδρυση μιας εωσφορικής θρησκείας. Μπορεί να σας κάνει εκτύπωση πως μια εωσφορική θρησκεία μιλάει για φως αλλά πριν διατυπώσει ο αναγνώστης την απορία θα πρέπει να καταλάβει ότι μιλούν για φως, χωρίς να εξηγούν ποιο φως. Κι εδώ θα πρέπει να κάνω μια παρένθεση. Ο Εωσφόρος μεταφέρει φως. Το λέει το όνομά του. Φέρει φως. Φως δηλαδή ενέργεια και πληροφορία. Στη σημερινή εποχή, ο σύγχρονος αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει τις έννοιες της ενέργειας και της πληροφορίας σαν φως, έτσι δεν είναι; Κάτι που πριν από εκατό χρόνια θα ήταν αδύνατον! Ο εωσφόρος χρειάζεται να μεταφέρει ψυχές στο χώρο που έχει αποφασίσει να κυριαρχεί. Βαραίνει το κλίμα ε; Κι όμως! Το φως που μεταφέρει ο εωσφόρος, είναι η ενεργειακή πληροφορία της πηγής, η οποία περιέχεται μέσα στην ψυχή. Αυτή είναι και η ανάγκη του για ψυχές. Χρειάζεται ψυχές της πηγής. Χρειάζεται ψυχές, δηλαδή ενεργειακή πληροφορία, δηλαδή φως από το «άκρο του Ων», δηλαδή από το «άκρο που υπάρχει», να τις μεταφέρει στο άλλο «άκρο του Μη Ων» (που δεν υπάρχει) ώστε να το κυριαρχήσει. Καταλαβαίνω ότι μια πληροφορία σαν αυτή είναι δύσκολο να κατανοηθεί ακόμα, αλλά έτσι είναι. Θα γράψω για αυτό και σε άλλη ανάρτηση…

Καταλαβαίνω ότι οι απορίες που έχετε είναι πάρα πολλές. Καταλαβαίνω ότι αρχίζετε και κάνετε απίστευτες σκέψεις διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. Κι αυτό διότι θεωρείτε οι περισσότεροι από εσάς ότι το μεταφυσικό στοιχείο είναι κάτι που δεν μας αγγίζει. Ότι είναι κάτι που μπορούμε να μιλάμε για αυτό αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπορεί να υπάρξει στην πραγματικότητά μας. Λυπάμαι αλλά η κατάσταση είναι πια εντελώς διαφορετική. Ας συνεχίσουμε όμως! Οι εργάτες του φωτός λοιπόν, είναι αυτό ακριβώς που λέει η λέξη. Ακριβώς όμως. Εργάτες. Έχουν μια εργασία να κάνουν. Μεταφορική εργασία. Είναι δηλαδή couriers. Μεταφέρουν ψευδή μηνύματα σε σας και ύστερα μεταφέρουν την ψυχή σας στον εωσφόρο. Δεσμεύουν την ψυχή σας στον αισθητό κόσμο που ζούμε, με μοναδικό δώρο, την αύξηση των αισθήσεων από πέντε σε άπειρες (αυτό θα το εξηγήσουμε στις αναρτήσεις περί ψυχής), με αποτέλεσμα πια το ερέθισμα, η πληροφορία, που μεταφράζεται σε αίσθηση να γίνεται άπειρο και αυτό.

Απλά θα σας πω τούτο. Μια ψυχή που δεν έχει προλάβει να απαλλαγεί από τον εσωτερικό πόνο, ο πόνος αυτός που προέρχεται τώρα από τις πέντε μόνο αισθήσεις, γίνεται άπειρος. Η κόλαση δηλαδή δεν είναι φωτιά που καίει από καζάνια. Είναι άπειρη ενέργεια που διαπερνάει την ψυχή μόλις οι αισθήσεις γίνουν άπειρες. Μόλις οι ενεργειακοί αισθητήρες της περιρρέουσας πληροφορίας γίνονται άπειροι. Κάτι που θέλει ο εωσφόρος. Άπειρη ενέργεια από όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές στον κόσμο που επέλεξε να κυριαρχήσει. Έτσι ο χώρος αυτός ο αισθητός, η ψευδαίσθηση, θα υπάρχει χωρίς να υπάρχει πραγματικά. Για να το αντιληφθεί αυτό ο αναγνώστης, θα πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία του νου του και να λειτουργήσει τη νόηση μαζί με το συναίσθημα του. Μόνο έτσι θα μπορέσει να έχει (χωρίς σκέψη) την αίσθηση για αυτό που γράφω. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αρχίσει να αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. Μόνο έτσι θα κατορθώσει να αρχίσει να βάζει τις εικόνες τη μία δίπλα στην άλλη ώστε σε λίγο να μπορέσει να δει τη μεγάλη που βρίσκεται από πίσω. Είναι εκεί. Απλά ακόμη δεν έχουμε αρκετές συνάψεις για να τη δούμε.

Η μεγάλη παγίδα όμως είναι η ιστορία με την ανέλιξη. Κατ αυτή, οι άνθρωποι μπορούν να ανέλθουν στην τέταρτη και πέμπτη διάσταση. Τους έδωσαν την πληροφορία χωρίς να εξηγήσουν τι ακριβώς είναι οι διαστάσεις αυτές. Αντίθετα τους υποσχέθηκαν ότι αν κάποιοι δεν μπορέσουν να περάσουν μόνοι τους, τότε θα τους βοηθήσουν οι εργάτες του φωτός. Αυτή εξάλλου ήταν η δουλειά τους. Όλοι τότε θεώρησαν ότι στις διαστάσεις αυτές θα περάσουν, με τα σώματά τους, τις οικογένειές τους, τα άτομα που αγαπούν ή ότι άλλο. Η μεταφορά αυτή μάλιστα ετοιμαζόταν να γίνει με τους μηχανισμούς ανέλιξης οι οποίοι ετοιμάζονταν.

Ειδικοί δηλαδή μηχανισμοί υψηλής τεχνολογίας (κάτι σαν κλωβοί) στους οποίους θα έμπαιναν μέσα και θα μεταφέρονταν στην άλλη διάσταση. Δεν είχε δει κανένας αυτούς τους κλωβούς μέχρι πριν μερικές βδομάδες όπου άνθρωποι της αδελφότητας, έκαναν επίδειξη με ανθρώπους. Εκεί έγινε γνωστό στα μέλη της αδελφότητας, ότι οι κάψουλες αυτές, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν δύο πράγματα. Πρώτον να απομονώνουν την ενέργεια της ψυχής ώστε να τη χρησιμοποιήσουν στο άκρο του Μη Ων και δεύτερον να απομονώνουν τη ζωτικότητα του ανθρώπου ώστε να τη χρησιμοποιούν τα μέλη της αδελφότητας ώστε να παραμένουν στον αισθητό κόσμο για περισσότερο χρόνο.

Φτάσαμε στο σημείο όπου οι καιροί, μας ξεπέρασαν. Η έκπληξη της επιστημονικής φαντασίας δεν μπορεί πια να κάνει αίσθηση στον άνθρωπο. Φτάσαμε στην στιγμή της δικής μας ευθύνης, η οποία μοιάζει για μια ακόμη φορά να απομακρύνεται. Μερικές φορές, όταν φτάνω στο σημείο αυτό, προσπαθώ να αισθανθώ και να αντιληφθώ τις καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί τον καιρό που έμεινε σαν μύθος σε γραφές μόνο. Τον καιρό που η ίδια αδελφότητα μας έφερνε για μια ακόμη φορά (ίσως την πρώτη τότε) στο ίδιο σημείο της ευθύνης και της απόφασης. Τη στιγμή του Μήλου της Εύας. Τη στιγμή που το φως της γνώσης, είχε προκαλέσει για ακόμη μια φορά τον άνθρωπο πριν τον οδηγήσει στην πτώση. Θα πρέπει όμως να αντιληφθούμε ότι εκείνη η στιγμή, ήταν κάτι σαν πρώτη φάση. Η κβαντική μας πτώση στον αισθητό κόσμο. Η στιγμή της δημιουργίας του καναλιού κατάβασης ψυχών σε αυτόν.

Τώρα ίσως βρισκόμαστε στο επόμενο στάδιο της μόνιμης ή όχι παραμονής μας εδώ. Μια φάση παρόμοια, που πάλι έχει να κάνει με συναίσθημα και γνώση. Μια στιγμή που θα μας δώσει την ευκαιρία να αλλάξουμε αυτό που είμαστε σε αυτό το χώρο. Γνωρίζω ότι είναι πολύ μεγάλο για μας, σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα ώστε να το αντιληφθούμε. Είμαι σίγουρος όμως ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να βάλουμε τις εικόνες στη σειρά. Ότι μπορούμε να τραβηχτούμε πίσω ώστε να αρχίσουμε να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Είμαι εδώ για να σας μάθω να βλέπετε. Αρνούμαι να σας χαϊδέψω τις αισθήσεις. Όπως αρνούμαι να μιλήσω για τα αισθήματά μου για σας. Είμαι ένας άνθρωπος μόνο…

Αλκιρέας

(Συνεχίζεται)

πηγή:  http://codepetalouda.blogspot.gr

 

Μάφινς με μπέικον και τυρί

4 λωρίδες ψημένο και ψιλοκομένο μπέικον
3 αυγά
3/4 της κούπας ως μία κούπα γάλα
50 γρ λυωμένο βούτυρο
μια πρέζα πιπέρι καγιέν
2 κουταλιές μαιδανό ψιλοκομένο
2 1/2 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κούπα γκούντα τριμμένη
2 κουταλάκια μαιδανό


τηγανίζετε ή ψήνετε το μπέικον στα μικροκύματα.Χτυπάτε τα υπόλοιπα υλικά και βάζετε το μίγμα σε βουτυρωμένες θήκες για μάφινς.Ψήνετε περίπου 25 λεπτά σε καλά προθερμασμένο φούρνο.

Σημείωση: με την ίδια λογική μπορείτε να κάνετε ωραία σνάκς και για τα παιδιά βάζοντας διάφορα υλικά που έχετε στο ψυγείο σας πχ μανιταράκια,ζαμπόν,σπανάκι κλπ

Φασολάκια σαλάτα με σκορδάκι

Υλικά
1 κιλό φασολάκια
2 σκελίδες σκόρδο, κομμένο σε φέτες
2 ή 3 φρέσκα φύλλα δυόσμου
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
2 κουταλιές της σούπας ξίδι από λευκό κρασί
φρέσκο δυόσμο φυλλαράκια για το τέλος

Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το νερό και προσθέτουμε το αλάτι, και κατόπιν ρίχνουμε τα φασολάκια, τα βράζουμε για λίγα λεπτά ί σα – ίσα να μαλακώσουν, δεν θέλουμε να είναι ούτε πολύ σκληρά αλλά ούτε και πολύ μαλακά.

Δοκιμάστε ένα και αν είναι τρυφερό και τραγανό, αφαιρείτε από την εστία. Στο γουδί ρίχνουμε τις φέτες σκόρδου, τα φύλλα δυόσμου, το αλάτι και το κοπανάμε απαλά μέχρι να λιώσει το σκόρδο, ρίχνουμε μετά μέσα στο γουδί το λάδι  και ανακατεύουμε.

Στη συνέχεια ρίχνουμε το μείγμα του σκόρδου πάνω στα φασολάκια και αλατοπιπερώνουμε ανακατεύοντας.

Ρίχνουμε τα φασολάκια σε μια σακούλα τροφίμων και προσθέτουμε το ξίδι από λευκό κρασί. Τοποθετούμε στο ψυγείο για 4 ώρες ή ακόμα καλύτερα για όλη τη νύχτα.
Μετά βγάζετε από το ψυγείο και θα δείτε τα φασολάκια να έχουν αλλάξει χρώμα και θα έχουν απίστευτη δεμένη γεύση.

syntagi.gr

Δροσερή μακαρονοσαλάτα

Υλικά

Για 2-4 άτομα

200 γραμμάρια φέτα κομμένη σε κύβους
½ φλιτζάνι τσαγιού ελιές ψιλοκομμένες
6 ντομάτες ώριμες
2 κουταλιές της σούπας βασιλικός ψιλοκομένος
2 κουταλιές της σούπας κάππαρη
½ ματσάκι γλιστρίδα
400 γραμμάρια ζυμαρικά της αρεσκείας σας
2 κουταλιές της σούπας χυμός φρέσκιας ντομάτας
1 σκελίδα σκόρδο λιωμένο

1 πράσινη πιπεριά ψιλοκομένη
2 κουταλιές της σούπας μπαλσάμικο

½ φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό με λίγο αλάτι.
Μόλις αρχίσει να βράζει, ρίχνουμε μέσα τα ζυμαρικά και ανακατεύουμε για να μην κολλήσουν.

Τα αφήνουμε να βράσουν για 6 με 8 λεπτά.
Τα στραγγίζουμε σε σουρωτήρι και ρίχνουμε από πάνω κρύο νερό.

Τα ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα με λίγο ελαιόλαδο και ανακατεύουμε.
Πλένουμε τις ντομάτες, τις καθαρίζουμε και τις κόβουμε σε καρέ.

Βάζουμε τα ζυμαρικά σε μια βαθιά σαλατιέρα και ρίχνουμε από πάνω τις ντομάτες, του κύβους φέτας, 2 κουταλιές της σούπας κάππαρη  τα φύλλα γλιστρίδας και την πιπεριά.                                 Για να φτιάξουμε το ντρέσινγκ της σαλάτας χτυπάμε στο μπλέντερ μισό φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο, 2 κουταλιές της σούπας χυμό φρέσκιας ντομάτας,το σκόρδο και το μπαλσμάμικο.

Αφού ρίξουμε αλατοπίπερο,τα χτυπάμε μέχρι να δημιουργηθεί μια κρέμα.
Ρίχνουμε το ντρέσινγκ πάνω από τα ζυμαρικά και ανακατεύουμε.

Η σαλάτα μας είναι έτοιμη.

syntagi.gr

Ο Μύθος του Σπηλαίου του Πλάτωνα, οι ομοιότητές του με το Matrix και η σύγρονη ερμηνεία του ..

Η Πολιτεία περιλαμβάνει την Αλληγορία του σπηλαίου, με την οποία ο Πλάτων εξηγεί τη Θεωρία των Ιδεών του.

Η σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, λόγω απαιδευσίας, μπορεί να αναπαρασταθεί άψογα από τον περίφημο μύθο του σπηλαίου που διηγείται ο Πλάτωνας, στην αρχή του έβδομου βιβλίου της Πολιτείας του.

Ο άνθρωπος ζει σε μια ψευδαίσθηση

Σύμφωνα με τον αλληγορικό μύθο οι άνθρωποι ζούμε σαν φυλακισμένοι μέσα στις παραισθήσεις και τις αυταπάτες μας και δεν μπορούμε να γνωρίσουμε την αλήθεια γιατί μας εμποδίζουν τα δεσμά των αισθήσεων αλλά και τα δεσμά των εξουσιαστών, που χειραγωγούν τις αισθήσεις μας ώστε να αντιλαμβανόμαστε μόνο την πραγματικότητα όπως την καθορίζουν εκείνοι.

Κάποια στιγμή μερικοί δεσμώτες απαλλάσσονται επιτέλους από την επιρροή των δογμάτων, χάρη στην παιδεία και τον ορθό λόγο και επιτέλους με καθαρή σκέψη μπορούν να γνωρίσουν την αλήθεια βασιζόμενοι σε αποδείξεις.

 Ο μύθος αυτός διηγείται πως σε ένα σπήλαιο, κάτω από τη γη, βρίσκονται μερικοί άνθρωποι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δουν μόνο τον απέναντί τους τοίχο. Δεν μπορούν να κοιτάξουν ούτε πίσω, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Πίσω τους ωστόσο είναι αναμμένη μια φωτιά. Έτσι οτιδήποτε εκδηλώνεται πίσω από την πλάτη τους αναπαριστάνεται ως σκιά στον απέναντι τους τοίχο. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί σε ολόκληρη τη ζωή τους τα μόνα πράγματα που έχουν δει είναι οι σκιές των πραγμάτων, έχουν την εντύπωση ότι οι σκιές που βλέπουν πάνω στον τοίχο είναι τα ίδια τα πράγματα. Εάν όμως κάποιος από τους αλυσοδεμένους ανθρώπους του σπηλαίου κατορθώσει να ελευθερωθεί, να βγει από τη σπηλιά και να ανέβει πάνω στη γη και, κάτω από το φως του ήλιου πλέον, δει τα πράγματα, θα καταλάβει την πλάνη στην οποία ζούσε όσο ήταν μέσα στη σπηλιά. Θα αντιληφθεί τότε ότι οι σύντροφοι του, που εξακολουθούν να βρίσκονται αλυσοδεμένοι στο σπήλαιο, ακόμη ζουν βυθισμένοι μέσα στις ψευδαισθήσεις.

Η ερμηνεία του μύθου από τον μεγάλο μας φιλόσοφο

 
Κατά τον Πλάτωνα, ο απελεύθερος δεσμώτης είναι ο φιλόσοφος, ο οποίος βλέπει τα ίδια τα όντα, τις ιδέες, και όχι τα είδωλά τους. Οι αλυσοδεμένοι σύντροφοι του είναι οι κοινοί άνθρωποι που, έχοντας εθισθεί στις απατηλές παραστάσεις των αισθητών πραγμάτων, ζουν, χωρίς να το ξέρουν, μέσα στο ψέμα. Πάντοτε βέβαια, για τον Πλάτωνα, υπάρχει η δυνατότητα απεμπλοκής των αλυσοδεμένων ανθρώπων από τις πλάνες τους. Για να το πετύχουν αυτό, χρειάζεται να αποδεσμευτούν από τις αλυσίδες τους. Αυτές συμβολίζουν τις αισθήσεις τους, που τους υποχρεώνουν να παρατηρούν μόνο τα απατηλά είδωλα των ιδεών, των αληθινών όντων. Αντί για τις αισθήσεις τους όμως θα πρέπει να εμπιστευτούν το νου τους.

 Η αλληγορία του σπηλαίου είναι μια προσπάθεια τεκμηρίωσης της θέσης του φιλόσοφου ως βασιλιά στην Ιδεώδη Πολιτεία. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν τα μη πραγματικά σχήματα των σκιών με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι η πραγματικότητα.

Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μες στο σπήλαιο. Αν κάποιοι καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους.

Σωκράτης : « -Και αν κανείς ήθελεν να επιχειρήσει να τους λύσει από τα δεσμά τους και να τους ανεβάσει, δεν θα ήσαν ικανοί να τον σκοτώσουν αν ημπορούσαν να τον πιάσουν στα χέρια τους; Αφου θα θεωρούσαν ότι θέλει να τους κάνει κακό και να τους τυφλώσει ενώ αυτός θέλει να τους δείξει το μόνο αληθινό Φώς.» Γλαύκων : «-Το δίχως άλλο!». Έχουμε πολλά θλιβερά ιστορικά παραδείγματα εν προκειμένω. Ο ίδιος ο Σωκράτης είχε τραγικό τέλος, επειδή εισήγαγε καινά δαιμόνια...

Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.

Συχνά, ο Ήλιος, που συμβολίζει το Αγαθό, ωθεί στην ερμηνεία του Μύθου του Σπηλαίου από θρησκευτικής απόψεως: χωρίς Θεό, οι άνθρωποι ζουν μες το σκοτάδι.

Ο κόσμος μέσα στο σπήλαιο, για ολόκληρο το έργο της Πολιτείας, εκφράζει την εμμονή στα αισθητά πράγματα, όσων μπορούν οι άνθρωποι να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους, ενώ η άνοδος στον πραγματικό κόσμο και η όραση των αληθινών Ιδεών υπό το φως του Ήλιου οδηγούν στην κατα τον Πλάτωνα απόλυτη αλήθεια :

Την εναρμόνιση των τριών τμημάτων της ψυχής και την ενδυνάμωση του λογιστικού.

 Καθηλωμένοι στην ίδια θέση οι έγκλειστοι βλέπουν μόνο σκιές και, ελλείψει άλλων ερεθισμάτων, θεωρούν αυτονόητη την αυθεντικότητά τους. Τα δεσμά τούς στερούν κάθε δυνατότητα κίνησης, αυτενέργειας και διεύρυνσης του οπτικού τους πεδίου. Προσωπική δράση δεν υφίσταται. Υπάρχει μόνον όρασης αλλά και αυτή δεν είναι άλλο από παθητική παρατήρηση των συμβάντων, αναντίρρητη αποδοχή των δεδομένων των αισθήσεων, άγνοια, πλάνη.

Η ανάβαση στον κόσμο του φωτός συνιστά μια πορεία, η οποία ξεκινώντας από μια αρνητική γνώση, από τη γνώση "του τι δεν είναι", απολήγει στην αυτογνωσία και την κοσμογνωσία. Ο κόσμος του σπηλαίου απεικονίζει την εμμονή της ψυχής στο αισθητόν, την υπερεκτίμησή του, την παντελή κυριαρχία των αισθήσεων και του επιθυμητικού τμήματός της επί του λογιστικού. Η προσκόλληση στο γίγνεσθαι επιφέρει ψυχική σύγχυση, νόσον, ενώ η θέασις των όντων εσωτερική ισορροπία , την εναρμόνιση των τριών τμημάτων της ψυχής και την ενδυνάμωση του λογιστικού μέρους της. Για τον Πλάτωνα, το αίτημα της αυτογνωσίας είναι πρωταρχικό. Ακόμη κι αν δε βρεθεί ποτέ ο φιλόσοφος -ηγέτης που θα διοικήσει την ιδανική πολιτεία, κάθε άνθρωπος χωριστά θα πρέπει να επιδιώξει τουλάχιστον να ρυθμίσει το πολίτευμα της ψυχής του.

Η ερμηνεία της αλληγορίας του σπηλαίου του Πλάτωνα στη σύγχρονη εποχή

 

 Οι άνθρωποι, από αρχαιότατες εποχές ως σήμερα, ζούμε φυλακισμένοι στα σώματά μας, μέσα στις παραισθήσεις, τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες μας που δημιουργούνται από τον εγωκεντρισμό, την επιθυμία για απόκτηση και εξουσία, τον ατομικισμό, την αδιαφορία για τους άλλους, την προσκόλληση μόνο στις σωματικές μας ανάγκες και σε αυτές που μας προστάζει η αυτοϊκανοποίηση του εαυτούλη μας και την άκριτη υπακοή σε αυτό που μας παρουσιάζουν ως πραγματικό και ως την μοναδική μας επιλογή για ζωή . Για να γνωρίσουμε την αλήθεια, πρέπει ν’ αποτινάξουμε τα δεσμά των αισθήσεων αλλά και τα δεσμά των ποικίλων εξουσιαστών, που αφήνουν ν’ αντιλαμβανόμαστε μόνο τα αντίγραφα και τις απατηλές σκιές της πραγματικότητας.

Έρχεται όμως κάποια στιγμή, που κάποιοι δεσμώτες, καταφέρνουν ν’ απαλλαγούν απ’ την επιρροή των αισθήσεων και των δογμάτων και να γνωρίσουν την αλήθεια, βασιζόμενοι στις αποδείξεις που τους παρέχει μόνο ο ορθός λόγος και η καθαρή σκέψη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι φιλόσοφοι και οι «πεπαιδευμένοι», οι μορφωμένοι, που η παιδεία τους δείχνει τον τρόπο πώς, ξεγλιστρώντας μέσα από τα ποικίλα δογματικά δίχτυα, να ξεφύγουν από τη μοίρα των δεσμωτών της σπηλιάς…

Άλλωστε ο κόσμος του σπηλαίου και όσα διαδραματίζονται εντός του είναι τόσο δεδομένος, ώστε να μη γεννά την παραμικρή αμφιβολία για το αν είναι αληθινός. Ωστόσο αυτό συμβαίνει και στη δική μας πραγματικότητα που δεδομένα και αληθινά θεωρούνται μόνο όσα μας δείχνουν τα ΜΜΕ, όσα μάθαμε στο σχολείο, όσα αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας όχι όμως με τον νου μας, όσες επιθυμίες απορρέουν από τις σωματικές μας ανάγκες αλλά και τις ανάγκες επιβεβαίωσης του υπέρμετρου εγώ μας με αποτέλεσμα όλα αυτά να έχουν οδηγήσει τον άνθρωπο στη ψευδαίσθηση πως είναι μόνος του και ο μόνος τρόπος να επιβιώσει είναι εις βάρος των άλλων και της φύσης.

Οι ομοιότητες με την ταινία Matrix

 Ο πυρήνας του μύθου του σπηλαίου ξαναπροτάθηκε, σε σύγχρονη εκδοχή, στην ταινία το Matrix (1999) των αδερφών Andy και Larry Wachowsky (Γουατσόφσκυ). Η ταινία, ως γνωστόν, περιγράφει ένα μέλλον στο οποίο ο κόσμος όπως τον ξέρουμε εμείς είναι ουσιαστικά το Matrix, μια εικονική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε και συντηρείται από νοήμονες μηχανές προκειμένου να κατευνάσει, υποτάξει και εκμεταλλευτεί τον ανίδεο ανθρώπινο πληθυσμό ως πηγή ενέργειας (παραγωγής και κατανάλωσης, θα λέγαμε).

Όπως στο μύθο του σπηλαίου, ο κόσμος του Μάτριξ (σπηλιά -ΜΗΤΡΑ - matrix) , είναι ένας κόσμος παραισθήσεων. Οι άνθρωποι ζουν και κινούνται σε αυτόν, χωρίς να υποψιάζονται την πραγματική «ψεύτικη» κατάστασή του. Η ταινία αναφέρεται δήθεν στο μέλλον, για ευνόητους λόγους, ενώ περιγράφει γλαφυρά τη σύγχρονη κατάσταση της ανθρωπότητας. Στην πρώτη ταινία της σειράς, ο ήρωας ο Neo, διαλέγει το κόκκινο χάπι που του επιτρέπει να προχωρήσει στην αφύπνιση. Ο Σκοτεινός, όπως τον αποκαλούσαν, Ηράκλειτος δηλώνει χαρακτηριστικά :

« ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΤΟΥΣ. ΟΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ».

Όμως δεν θέλουν όλοι οι άνθρωποι να ξεφύγουν από το Μάτριξ!.. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να αντικρούσουν την φοβερή πραγματικότητα. Θέλουν σαν το Σάιφερ να ζουν στον ψεύτικο κόσμο. Όταν τους δίνουν «το κόκκινο και το μπλε χάπι», δεν επιλέγουν οι περισσότεροι το κόκκινο που θα τους οδηγήσει στο «ξύπνημα». Προτιμούν να μένουν στο όνειρο, παρά να αντιληφθούν το μέγεθος του εφιάλτη στον οποίο είναι έτσι κι αλλιώς μπλεγμένοι.

Οι παρόμοιες ερμηνείες του Μύθου και της ταινίας Μάτριξ στη σημερινή πραγματικότητα

 

Δεν μπορούμε να αναγκάσουμε κανένα να ξυπνήσει με το ζόρι. Αυτό όμως που έχουμε υποχρέωση είναι να καταστήσουμε εμφανή και προσβάσιμη την έξοδο από το τούνελ γι' αυτούς, που έχουν κουραστεί να ζουν στο όνειρο-εφιάλτη και η ψυχή τους είναι έτοιμη να ανθίσει στη συνειδητότητα. Δεν είναι χρήσιμο να περιμένουμε την έλευση του Νέου (Νήο=New) εκλεκτού για να μας σώσει από τη μηχανικότητα, γιατί μόνο ο καθένας μπορεί, με τη δική του προσπάθεια και τη σχετική εξωτερική βοήθεια, να γίνει o σωτήρας του εαυτού του. Τα πράγματα όμως δεν είναι και τόσο ζοφερά. Αυτή είναι η μία πλευρά της Σελήνης, η σκοτεινή. Υπάρχει όμως και η άλλη που μας κάνει να είμαστε, υπό όρους, αισιόδοξοι....Είναι η πλευρά που υπάρχει στην έξοδο του σπηλαίου....

 

πηγή: http://plwtos.blogspot.gr